Terapia tyflopedagiczna

TERAPIA TYFLOPEDAGOGICZNA to specjalistyczne oddziaływania pedagogiczne stosowane wobec dzieci i młodzieży z niepełnosprawnością wzroku, wykorzystujące specjalne i/lub dostosowane metody i środki dydaktyczno-wychowawcze oraz terapeutyczne. Bazuje na różnych kierunkach rewalidacyjnych, takich jak: wielostronna stymulacja rozwoju, usprawnianie psychofizyczne i społeczne, korektura zaburzonych i niezaburzonych funkcji organizmu, kompensacja deficytów rozwojowych, dynamizowanie mechanizmów adaptacyjnych.

Cele terapii tyflopedagogicznej:

  • rozwijanie umiejętności posługiwania się wzrokiem (stymulowanie do patrzenia, stymulowanie widzenia, rozwijanie podstawowych funkcji wzrokowych związanych z kontrolowaniem ruchów gałek ocznych, kształtowanie pojęć i pamięci wzrokowej, rozwijanie wyższych funkcji wzrokowych)
  • rozwijanie umiejętności kompensacyjnego wykorzystania sprawnych zmysłów oraz procesów poznawczych w rozpoznawaniu otoczenia oraz w poruszaniu się w przestrzeni
  • ocena czynników ułatwiających i utrudniających funkcjonowanie wzrokowe, w tym wykorzystanie pomocy optycznych i nieoptycznych
  • stymulowanie funkcji percepcyjno-motorycznych i procesów poznawczych
  • uczenie oraz zaangażowanie różnymi aktywnościami (np. zabawa, samoobsługa, zajęcia artystyczne)
  • pomoc w opanowaniu podstawowych wiadomości i umiejętności szkolnych
  • wyrównywanie opóźnień umiejętności szkolnych, przede wszystkim czytania, pisania i liczenia
  • rozbudzenie motywacji i zainteresowań

Terapią tyflopedagogiczną mogą być objęte dzieci i młodzież, u których stwierdzono niepełnosprawność wzroku (słabowidzący lub niewidomi)

 

W PPP Łańcut terapię tyflopedagogiczną prowadzi:

dr Aleksandra Mach – tyflopedagog, oligofrenopedagog